De Uilenspiegel 4/2013

Interview van Nicole Golombek met Udo Pollmer

gepubliceerd in Sonntag Aktuell, 13 april 2014

NG: Heer Pollmer, gezond blijven kan men alleen, als men eet en drinkt, wat men niet mag, en doet waar men geen zin in heeft, zegt Mark Twain.

UP: Bingo! In een protestantse omgeving is alles waar we van houden, des duivels. De Geest is sterk, en het vlees is zwak. Maar ik zeg: De geest van de Voedingsadviseurs is zwak, maar het vlees is slim.

NG: Apropos: Vlees is niet zo de trend. Steeds meer mensen, waaronder veel jongeren, zijn Veganistisch. Er zijn ook ethische gronden om veganistisch door het leven te gaan.

© Bastian Weltjen / www.fotolia.deUP: Natuurlijk wordt dat alles dan met een moraal sausje overgoten – om het even of het klimaat van de ondergang gered moet worden of het jeugdige lichaam behoedt moet worden voor Alzheimer – daar komen dan de uitspraken vandaan over dieren, waarvan men houdt en die men niet wil eten. Zo willen zij hun onschuld bewaren. Daarachter steekt natuurlijk ook de weigering volwassen te worden en zich verre te kunnen houden van al het boze in de wereld. En toch zuigen ze met elke ademteug de wereld naar binnen en blazen met hun “uitlaatgas” die weer de wereld in. Een leven leeft van het leven van anderen. Dat noemt men voedselketen. Om al dat graan en vruchten van veganisten te oogsten en op te slaan, moeten woelmuizen en ratten massaal gedood worden. En die worden gruwelijker om zeep geholpen als de varkens in een modern slachthuis. Ook wij mensen zijn onderdeel van de natuur en leven in een voedselketen. Wij mensen hebben het echter voor elkaar gekregen zelden gegeten te worden.

Gesprekken over voeding lijken wel religieuze oorlogen. Eenieder houd zich niet alleen voor de gezondere, maar ook voor de betere Mens. Waarom?

UP: Waar klassieke religieuze ...

verder...

De Uilenspiegel 3/2013

Voedingsonzin van de maand april 2014: De vegetarische lobby zaait “doodsangst”.

VEBU verdraaid (valse) Feiten naar Fantasie !
Door Uwe Knop, EU.L.E. e.V.

Vertaling door Piet van Veghel

Voor het koken van groenten moet vlees!
Ingrediënten voor Kale
© Tamorlan/ Lizenz CC BY-SA 2.5Begin maart verwezen de vegetariër-lobbyisten van de VEBU naar een artikel op hun website: “Vleesconsumptie verhoogd het overlijdensrisico”, voorzien van een foto van een kerkhof met daarop grafstenen zover als het oog reikt.¹ Aanleiding voor deze “doodsbedreiging” was de observatiestudie EPIC². “Deze melding toont een geliefkoosde om de tuin leidingsmanoeuvre in zake voeding: de mensen wordt een oorzaak-gevolg-verband voorgeschoteld, die een observatiestudie ten ene male niet leveren kan”, aldus Udo Pollmer, wetenschappelijk leider van het Europese Instituut voor levensmiddelen en Voedingswetenschappen (EU.L.E. e.V.). De kop verdraaid bewust de uitkomsten van deze Studie: “Hier tieren de leugens welig: zowel in de VEBU bijdrage als ook in de Originele Studie, die trouwens de vegetariër-redactie ofwel niet gelezen of bewust vals geïnterpreteerd heeft.”

In deze EPIC-Studie word het sterftepercentage in verbinding gebracht met de vleesconsumptie. Hierbij vonden de auteurs geen statistisch significante samenhang tussen, noch bij de consumptie van rood vlees, noch met dat van gevogelte, en het overlijden. Slechts voor bewerkt vlees meent de Studie een gematigde correlatie met de mortaliteit ontdekt te hebben – die echter bij nauwkeurige analyse...

verder...

EULE over koffie

“Oh! Wat smaakt de koffie lekker, lekkerder dan 1000 kussen, milder als muskaatwijn”, zo jubelt Junfer Liesgen in Bach’s Kaffeekantate en vervolgt met een diepe zucht: “koffie, koffie moet ik hebben, en als iemand mij laven wil, ach, schenk mij dan een kopje koffie in!” Alle liefhebbers van het zwarte brouwsel kunnen dat beamen. Genoeg gebruikers waren het aldoor over eens, wat hun kopje koffie aan gaat – alleen de geleerden streden al 500 jaar onvermoeibaar erover, of de stof de gezondheid nu schaadt of baat.

© Vasca / www.fotolia.deZoveel staat vast: In Europa werd de koffie ingevoerd als zijnde een geneesmiddel, als wonderdrank. De eerste die over de medicinale werking van een drank <zo zwart als teer> berichtte, was de arts en botanicus Leonhard Rauwolf, die in de 16^e eeuw de ‘morgenlanden’ bereisd had. Volgens zijn publicaties gold de koffie daar zo gezond als in Duitsland de wermut- of kruidenwijn. Een italiaanse tijdgenoot schreef in een brief uit 1615 vanuit Constantinopel “de zwarte drank van de turken is goed voor je gezondheid, omdat het je spijsvertering helpt, de maag sterkt en de sappen vermeerdert. (bedoeld werd de urine en de menstruatie). Bovendien hoorde hij van zijn zegmannen, dat de koffie de slaap na het avondeten verdrijft, waardoor hij genuttigd werd door diegenen die ’s avonds wilden studeren. Al korte tijd later werden de gezondheidsclaims ten noorden van de middellandse zee uitgebreid als het middel tegen: nierstenen, waterzucht, jicht, hoofdpijn, hoesten, katers, hysterie, verstopping, reuma, dronkenschap et cetera.

Het nieuwe wondermiddel kon Sir Thomas Herbert, die in 1626 met een engelse delegatie Perzië bezocht, nog meer positieve eigenschappen toegedicht worden: “heet gedronken is het gezond, het verdrijft de melancholie, droogt de tranen, bedwingt de toorn en ontlokt warme gevoelens.” Vandaag de dag zou psychofarmaca zich zo aan moeten prijzen. Maar dat was nog lang niet alles, zo schreef Sir Herbert: Niettemin zouden de perzen...

verder...